Page 130 - Kurany Kerim Meali
P. 130

19. Sen (olara): «Şaýatlyk taýdan iň üstün zat
           näme?»  diý.  (Soň)  aýt:  «Meniň  bilen  siziň
           araňyzda Alla şaýatdyr. Bu Kuran maňa size
           we  ýetişip  bilen  hemmelere  (ähli  ynsanlara)
           duýdurmagym  üçin  iberildi.  Siz  hakykatdan
           hem  Allanyň  ýany  bilen  başga  hudaýlaryň
           barlygyna  şaýatlyk  edýärsiňizmi?!».  (Soň
           ýene-de):  «Men  (muňa  hiç  hili)  şaýatlyk
           etmerin!»  diý.  (Soň  olara):  «Ol  ýeke-täk
           Hudaýdyr.  Takyk,  men  siziň  şärik  goşýan
           zatlaryňyzdan daşdyryn!» diýip aýt.
           Düşündiriş:  Bir  gün  Mekgäniň  kapyrlary  pygamberimiz
           Muhammet aleýhissalamyň ýanyna gelip: «Eý, Muhammet!
           Biz  seniň  pygamberligiňi  tassyklaýan  hiç  kimi  bilmeýäris.
           Sen  hakda  nasranylardan  we  ýahudylardan  hem  soradyk
           welin, olaryň aýtmagyna görä, öňki kitaplarda sen barada hiç
           hili zat aýdylmandyr. Sen bize öz pygamberligiňe şaýatlyk
           edýän  birini  görkez»  diýipdirler.  Şonda  ýokardaky  aýat
           inipdir.

           20.  Biziň  özlerine  kitap  berenlerimiz
           (ýahudylar we nasranylar) ony (Muhammedi)
           öz  ogullaryny  tanaýyşlary  ýaly  tanaýarlar.
           (Emma) özlerine zyýan edenler, ine, olar (oňa)
           iman getirmezler.
           Düşündiriş:  Ýokardaky  aýat  ýahudylaryň  we  nasranylaryň
           hezreti   Muhammet   aleýhissalamyň   pygamberliginiň
           hakdygyny  bilýändiklerini  subut  edýär.  Olaryň  mukaddes
           kitaplarynda  pygamber  aleýhissalamyň  geljegini  buşlaýan
           habarlar  bardyr.  Muny  bilýän  Abdylla  ibn  Salam  atly  bir
           ýahudy alym: «Men Muhammedi oglumy tanaýşymdan hem
           has gowy tanaýaryn. Onuň pygamberliginiň hakdygyna hiç
           hili şek-şübhäm ýok. Emma çagam barada nireden bileýin,
           belki,  enesiniň  maňa  hyýanat  eden  bolmagy  mümkin,  oňa
           şübhäm bolup biler» diýipdir.

           21.  Alla  ýalan  ýöňkänlerden  ýa-da  Onuň
           aýatlaryny  ýalan  hasaplanlardan  has  zalym      görseler  hem,  oňa  ynanmazlar.  Hatda
           kim bolup biler?! Takyk, zalymlar (azapdan)        olar  seniň  ýanyňa  gelenlerinde,  seniň
           halas bolmazlar.                                   bilen  jedelleşip:  «Bu  (Kuran)  öňküleriň
                                                              ertekilerinden başga (zat) däldir» diýerler.
                                                              Düşündiriş: Ibn Abbasdan rowaýat edilmegine görä, Ebu
           22. Biz ol (kyýamat) güni olaryň hemmesini         Sufýan,  Welid  ibn  Mugyra  we  Nadr  ibn  Hars  dagylar
           bir ýere jemläp, (Alla) şärik goşanlara: «Hany,    pygamberimiz  Muhammet  aleýhissalam  Kuran  okap
           (boş  ýere  Alla)  şärik  goşan  hudaýlaryňyz      otyrka  gelip,  diňlemäge  durupdyrlar.  Soň  olar  Nadra
                                                              ýüzlenip: «Muhammet näme diýýär?» diýip soranlarynda
           nirede?!» diýeris.                                 ol:  «Öň  meniň  size  dürli  ertekileri  aýdyp  berşim  ýaly,
                                                              ol  hem  öten-geçenleriň  hekaýalaryny  aýdýar»  diýipdir.
           23.  Soň  olaryň  pitnesi  (ahyrky  netijeleri):   Şonda Allatagala ýokardaky aýaty inderipdir.
           «Perwerdigärimiz Alla kasam bolsun! Biz Alla
           şärik  goşanlardan  bolmandyk»  diýmekden          26.  Olar  (ynsanlary)  ondan  (Kurandan)
           başga zat bolmaz.                                  sowýarlar hem-de özleri ondan daşlaşýarlar.
                                                              Emma  olar  diňe  özlerini  heläk  edýärler.
           24.  Seret!  Olar  öz  zyýanlaryna  nähili  ýalan   (Ýöne) olar bu (hakykaty) duýmaýarlar.
           sözlediler  we  olaryň  (hudaý  diýip)  toslan
           zatlary (nähili) ýitip gitdi.                      27.   Sen    olaryň   oduň    (dowzahyň)
                                                              öňünde  durup:  «Käşgä  biz  ýene-de  (bir

           25. Olaryň arasynda (Kuran okaýan mahalyň)         gezek)  dünýä  gaýtarylyp  getirilsedik,
           seni  diňleýänler  hem  bar.  Biz  oňa  (Kurana)   Perwerdigärimiziň     aýatlaryny     inkär
           düşünmezler ýaly, olaryň ýüreklerini perdeläp,     etmesedik  we  möminlerden  bolsadyk!»
           gulaklaryny  agyrlaşdyrdyk  (ker  etdik).  Olar    diýenlerini bir görsediň.
           eger  her  (dürli)  alamatlary  (mugjyzalary)                                         131
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135